Szlak Orlich Gniazd

Szlak Orlich Gniazd 2017

Jura krakowsko-częstochowska na rowerze

Na bazę noclegową wybrałam miejscowość Żarki – co okazało się strzałem w dziesiątkę. Miasteczko niewielkie, spokojne i nieco senne. Małe sklepiki spożywcze z kategorii mydło i powidło, restauracja w hotelu, i brak wszechobecnych w naszej miejscowości dyskontów. Pewnego dnia – bardzo deszczowego, więc nie ruszyliśmy natychmiast na wyprawę rowerową – cała miejscowość ożyła. Mimo ulewnego deszczu, ludzie z parasolami wypełnili ulice. Był to dzień targowy. Między zabytkowymi stodołami rozłożyły się kramy dosłownie ze wszystkim. Już choćby dla tego zjawiska warto odwiedzić Żarki i skosztować lokalnego chleba pszenno- gryczanego: tatarczucha.

Ale to oczywiście nie wszystko co oferują Żarki. Deszczowy dzień wykorzystaliśmy na zwiedzenie lokalnych atrakcji: Muzeum Dawnych Rzemiosł Stary Młyn, Synagogi, starego kirkutu (miejsce nieco zaniedbane i piękne w swoim spokoju), Sanktuarium Matki Bożej Leśniowskiej. Bardzo atrakcyjny jest zespół kamiennych stodół z XIX i XX wieku, między którymi hasają gromady kotów.Wybór Żarek okazał się trafny jeszcze z jednego punktu widzenia: doskonałe szlaki rowerowe w okolicach, w dodatku niezbyt górzyste w porównaniu z częścią jury położoną bliżej Krakowa.

Dzień pierwszy 14 lipca

Okolice Żarek. Żarki – Poraj – Olsztyn – Żarki - 64.5 km

Ruszyliśmy, świeżo wyasfaltowaną i pustą drogą z Żarek w kierunku Żarek Letnisko. Mijaliśmy piękne domy letniskowe ukryte w sosnowych lasach. W Żarkach Letnisku pierwsza guma.
Wywołaliśmy małą sensację rozkładając się przy przystanku i klejąc dętkę (nie wiem czy atrakcję była dętka czy stroje rowerowe – pogoda była piękna, droga znakomita w naszych okolicach zaroiło by się od rowerzystów ubranych w obcisłe a tu rowery owszem ale w cywilu na powolne zakupy). Wszyscy chcieli pomóc turystom, niestety trzeba było wymienić oponę a nikt nie wiedział gdzie jest sklep rowerowy. Podobno był w jakimś baraku ale po zaliczeniu kilku górek i kluczeniu po pobliskich osadach, postanowiliśmy udać się do Poraja – w większym mieście na pewno będzie sklep rowerowy. Jechaliśmy wśród pięknych lasów, minęliśmy niezwykle malowniczy zalew porajski, wzdłuż którego biegnie ścieżka rowerowa. A w samym Poraju zamiast do sklepu skierowano nas oczywiście na targ. Sprzedawca z okrzykiem trzeba pomagać turystom, pomógł wymienić oponę i poinstruował w jakie dni będzie w którym mieście. Było to całkiem miłe ale jeśli turyści rowerowi mają odwiedzać jurę to przydałoby się kilka punktów obsługi rowerzystów w miejscowościach mniejszych niż Częstochowa.

Z Poraja wyruszyliśmy pod górkę w kierunku Olsztyna. Pierwsza część trasy zachwycała borami sosnowymi i zalewem, widokiem na rezerwat Sokole Góry druga wyasfaltowanymi drogami między polami, widokiem na Częstochowę, małymi wioskami i oczywiście Olsztynem. Zamek Olsztyn to pierwsza średniowieczna warownia na naszym szlaku. Byliśmy zachwyceni nie tylko zamkiem ale również szlakami, lasami i widokami. Po opuszczeniu Olsztyna nasz zapał nieco zmalał. Piaszczyste trasy były bardziej odpowiednie dla koni i pieszych pielgrzymów, których napotkaliśmy na drodze do Zrębic. Przed Zrębicami można obejrzeć kapliczkę świętego Idziego a w samej miejscowości piękną drewnianą kapliczkę i dzwonnicę. A potem już asfaltową drogą w kierunku Żarek. Przed Żarkami napotykamy znakomitą ścieżkę rowerową, która oplata miejscowość, snując się po okolicznych pagórkach między wapiennymi skałkami i polami.

droga rowerowa na jurze krakowsko -częstochowskiej, z Żarek do Żarek Letnisko

Droga rowerowa z Żarek do Żarek Letnisko

okolice Olsztyna na jurze - droga rowerowa

Dodaj napis

zamek w Olsztynie, rowerem na szlaku orlich gniazd

Ruiny zamku w Olsztynie

droga rowerowa na jurze krakowsko-częstochowskiej, jak się jeżdxi po szlaku orlich gniazd rowerem

Między Olsztynem a Zrębicami

Ścieżki rowerowe w okolicach Żarek

Dzień drugi 15 lipca

Żarki – Mirów – Bobolice – Niegowa – Moczydło- Żarki - 27 km

Obudziła nas ulewa. Uzbrojeni w parasol i płaszcze przeciwdeszczowe ruszyliśmy zwiedzać Żarki. A po południu mogliśmy wyruszyć na wycieczkę. Tym razem naszym celem stały się dwa zamki na jurajskiej trasie w Mirowie i Bobolicach.

Z Żarek ruszyliśmy świetnie przygotowaną rowerową asfaltową trasą, która poprzez pola i łagodne wzgórza zaprowadziła nas wprost do ruin zamku w Mirowie. Pod zamkiem zostawiliśmy rowery by podziwiać widoki z trasy wiodącej grzbietem wzgórza.

Mało uczęszczanymi drogami, gładko dotarliśmy aż do zamku w Bobolicach. W Bobolicach napotykamy tłumy turystów. Oba zamki są położone w niewielkiej odległości co uwypukla dysonans między zabytkami. No cóż każdy pewnie ma własne zdanie na temat modnego zagadnienia: Czy trzeba odbudowywać średniowieczne zamki? Odrestaurowany zamek ściągnie pewnie w przyszłości więcej turystów – w sumie zagrał główną rolę w serialu Korona Królów. A urokliwe okolice ruin w Mirowie były wykorzystane do jednej ze scen w Powidokach.

Z Bobolic poprzez Niegowę wróciliśmy do Żarek lokalnymi drogami. Na drogach, dobrej jakości, rzadko można było spotkać samochód. Tylko rowerzystów zadziwiająco mało. Jednak są pewne mankamenty. Droga rowerowa zagłębia się w las a tam korzenie, piasek z trudem można odnaleźć oznaczenia szlaku. Bez gps pewnie długo krążylibyśmy po lasach. Wreszcie znaleźliśmy się przy ruinach zamku Ostrężnik. Warto odwiedzić znajdującą się nieopodal restaurację Okrężnik i spróbować pysznego pstrąga. Pstrągi to kolejny atut jury krakowsko – częstochowskiej. W wielu miejscach można zjeść pstrąga z ekologicznej hodowli, znakomicie przyrządzonego.

Kamienne stodoły w Żarkach

Kirkut w Żarkach

Ruiny zamku w Mirowie

między Mirowem a Bobolicami - piękny szlak między zamkami

Szlak pieszy między Mirowem a Bobolicami

Zamek w Bobolicach

Dzień trzeci 16 lipca

Włodowice – Morsko – Podzamcze – Pilica – Włodowice - 55 km

Przemieściliśmy się kilkadziesiąt kilometrów samochodem do Włodawic. Wycieczkę rowerową zaczęliśmy od dotarcia do Morska by zobaczyć ruiny zamku Bąkowiec. Droga trudna, miejscami szutrowa i pełna wybojów a sam zamek przytłoczony obecnością pobliskiego ośrodka wypoczynkowego. W zasadzie nie warto było nadkładać trasy ze względu na szutr, wyboje i położenie zamku – chaszcze i płot uniemożliwiły obejście ruin. Mijaliśmy malownicze miasteczka i kościoły, linię umocnień polowych z ciekawym napisem, mnóstwo skałek dosłownie obwieszonych wspinaczami (tak, rowerzyści są tu w mniejszości), i zza zakrętu wyłonił się zamek Ogrodzieniec w Podzamczu. Zamek góruje majestatycznie nad otoczeniem a widoki porównywalne są do pięknych zamków nad Loarą. Była sobota, więc aż uderzył nas zgiełk, tłum ludzi i wątpliwych atrakcji. Ciężko było znaleźć wolne miejsce w karczmach czy restauracjach w pobliżu zamku. Minęliśmy zamek i polną drogą a potem lasem (uwaga na korzenie) ruszyliśmy w kierunku Pilicy. Trasy bardzo malownicze a pagórki coraz wyższe. W Pilicy zrobiliśmy przystanek na zwiedzanie kolejnych atrakcji – parku, dworku, rynku i obiad w hotelu pod Kolumnami (wegański i bardzo dobry).

szlak orlich gniazd na rowerze - droga do Morska

W poszukiwaniu drogi do Morska

Zamek Bąkowiec

Droga do Podzamcza

Dodaj napis

znakomita droga lokalna na szlaku orlich gniazd


Ogrodzieniec

Rynek w Pilicy

Dzień czwarty 17 lipca

Pierwsza wycieczka

Żarki – Złoty Potok – Janów – Sygontka –Żarki – 38 km

Pogoda podczas wyjazdu nas nie rozpieszczała. Dlatego z opóźnieniem wyruszyliśmy na trasę, krótką z powodu pogody. Z Żarek do Złotego Potoku wiedzie znakomita ścieżka rowerowa, początkowo asfaltowa, przekształca się w piękny szlak leśny podobny do znanych nam niemieckich ścieżek rowerowych. W Złotym Potoku można obejrzeć pałac i park Raczyńskich, dworek Zygmunta Krasińskiego, hodowlę pstrągów i piękny staw otoczony lasami liściastymi, zapewne pięknie wyglądający jesienią. Obiad zaplanowaliśmy w Sygontce, niestety restauracja rybna leżąca na szlaku śląskich szlaków była zamknięta akurat w ten dzień tygodnia. Pstrąg, którego hodowla zaczęła się w XIX wieku właśnie w tym regionie, jest obecny w karcie wielu restauracji więc obeszliśmy się smakiem w Sygontce za to obiad zjedliśmy w znanej już nam restauracji Ostrężnik.

ścieżki rowerowe w okolicach Żarek na szlaku orlich gniazd

Ścieżka rowerowa z Żarek do Złotego Potoku

pałac Raczyńskich na rowerowym szlaku orlich gniazd

Pałac Raczyńskich w Złotym Potoku

Restauracja na szlaku

Druga wycieczka

Smoleń – Bydlin 8.56 km

Czas nas gonił a zamków zostało jeszcze wiele do obejrzenia. W związku z tym po południu pojechaliśmy obejrzeć zamek Pilcza. Rowery zabraliśmy ze sobą by w razie poprawy pogody ruszyć dalej w kierunku zamku w Bydlinie. Zamek Pilcza położony na wapiennych wzgórza jest widoczny z daleka. A z samego zamku roztacza się przepiękny widok na okolicę. Ledwie zdążyliśmy zejść z góry zamkowej a złapała nas ulewa. Tym razem uratowała nas wiata ale od deszczu jednak nie uciekniemy. Wybraliśmy drogę przez lasy i to nie okazało się dobrą decyzją. Trasa była całkowicie rozjechana przez ciężki sprzęt, a gdy uciekliśmy z nieprzejezdnej ścieżki rowerowej to oczywiście się zgubiliśmy. W strugach deszczu, przez prywatne pola, przedarliśmy się do szosy i dotarliśmy do zamku w Bydlinie.

Widok z zamku Pilcza

Droga rowerowa (?) między zamkiem Pilcza a Bydlinem

Warownia w Bydlinie

Dzień piąty 18 lipca

Szlak wokół Pieskowej Skały - 23 km
Na kolejny nocleg przenieśliśmy się do Pilicy. Dojechaliśmy do Rabsztyna by obejrzeć zamek, gdzie wykonano (podobnie jak w Pilczy) szereg prac rekonstrukcyjnych. Oprócz zamku warto odwiedzić tzw. Chatę Kocjana – rekonstrukcję wiejskiego domu sprzed 100 lat i muzeum poświęcone jednemu z najwybitniejszych konstruktorów szybowców.
Poprzez Klucze (pustynia Błędowska) udaliśmy się do Pieskowej Skały. I dopiero z Pieskowej Skały ruszyliśmy na wyprawę rowerową.
Postanowiliśmy przejechać oznaczony szlak rowerowy Szlak wokół Pieskowej Skały. Początki były łatwe. Ruszyliśmy pod górę szosą w kierunku Kalinowa. Skręciliśmy w kierunku Schroniska Młodzieżowego i w rezultacie jechaliśmy przez łąki i ściernisko (o ile dało się jechać). Ścieżka skręcała w kierunku szosy i młynu Boronia (droga była praktycznie nieprzejezdna) i wypadliśmy na szosę. Boroniówka była niestety zamknięta na głucho więc wskoczyliśmy na rowery i ruszyliśmy dalej – droga wiodąca doliną piękna ale pełna samochodów więc zdecydowaliśmy się odbić od szosy zgodnie z wytycznymi szlaku. Oddaliliśmy się od hałasu i ruchliwej drogi ale nasza ścieżka była ponownie nieprzejezdna. Mogliśmy podziwiać wzgórza, kołujące nad nami ptaki bo po prostu prowadziliśmy rowery przez łąki. Było cicho, zielono, soczyście… tylko te prowadzenie rowerów w upale i oganianie się od owadów, które od razu wyczuły spoconych wędrowców. Wreszcie napotkaliśmy drogę i ponownie mogliśmy połykać kilometry. Trasa piękna ale nam już doskwierał głód, pragnienie i zmęczenie. Na szczęście uratowała nas gospoda na Podzamczu, która nagle wyłoniła się na szlaku w jednej z mijanych wsi. Potem już pięknym pofałdowanym szlakiem (prawie cały czas piękny asfalt prowadzony przez pola – przypominało to morawskie trasy winne) przez Sułoszową docieramy do Pieskowej Skały.